ต้นตีนนกเป็นพรรณไม้ที่อยู่ในวงศ์เดียวกันกับต้นกะเพรา จัดเป็นไม้ยืนต้นที่ผลัดใบและผลิใบได้ค่อนข้างไว โดยส่วนใหญ่ลำต้นมีขนาดเล็กไปจนถึงขนาดกลาง ในบางพื้นที่จะเรียกว่าต้นสมอตีนเป็ด หรือต้นลือแบ เนื้อไม้เหนียวและแข็งแรงนิยมใช้ในงานก่อสร้าง ใช้เป็นไม้ขึ้นรูปในงานปูน ใช้เป็นเครื่องมือทางการเกษตร และในอุตสาหกรรมเชื้อเพลิง โดยมากจะพบต้นตีนนกอยู่ตามป่าเบญจพรรณ ป่าดิบ ป่าเต็งรัง ป่าพรุ และป่าตามชายหาดในทั่วทุกภูมิภาคของประเทศ โดยทั่วไปต้นตีนนก มักจะขึ้นได้เองตามธรรมชาติในพื้นที่ป่าที่มีอยู่ทั่วไปในประเทศ ในอุตสาหกรรมก่อสร้างมักจะนิยมซื้อไม้ตีนนกมาใช้ในโครงสร้างงานต่าง ๆ เพราะสามารถยึดตะปูได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นใช้เป็นการขึ้นรูปโครงบ้าน ขึ้นรูปบล๊อคเสาบ้านก่อนเทปูน ตามต่างจังหวัดนิยมใช้ไม้ตีนเป็ดสร้างเป็นเพิงพักริมทาง เถียงนา คุณสมบัติด้านสมุนไพรของตีนนก เปลือกและแก่นของต้นตีนนก

คุณสมบัติของ กระต่ายจันทร์ สมุนไพรกระต่ายจันทร์ มีชื่อเรียกตามท้องถิ่นว่า หญ้าจาม หญ้าขี้ตู้ด หญ้ากระจาม กระต่ายจาม สาบแร้ง แล้วแต่ภาษาท้องถิ่นซึ่งพบมากในแถบพื้นที่อากาศหนาวเย็นเช่นจังหวัดทางตอนเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ลักษณะเป็นต้นไม้เตี้ย ๆ ราบกับพื้นคล้ายกับต้นหญ้า ซึ่งเป็นที่มาของชื่อเรียก กระต่ายจันทร์จะมีความต่างกับต้นหญ้าทั่วไปอย่างชัดเจนทั้งรูปร่างและโดยเฉพาะกลิ่น ซึ่งกระต่ายจันทร์นั้นจะมีกลิ่นที่เขียวฉุนต่างจากต้นหญ้าที่จะมีกลิ่นชอมสดชื่นกว่า ลำต้น – มีขนาดเล็กซึ่งใหญ่กว่าต้นหญ้าตามพื้นหรือหญ้าแพรกเล็กน้อย ตามปกติจะทอดลำต้นแผ่ไปตามพื้น ปลายกิ่งจะแตกแยกย่อยออกมาและอาจชูก้านขึ้นเล็กน้อยเพื่อใช้รับแสงแดด บางครั้งอาจพบกิ่งชูสูงถึง 30 เซนติเมตร ลักษณะต้นอ่อนจะมีขนเล็ก

ขมิ้นชันเป็นพืชสมุนไพรที่มีวิตามินและแร่ธาตุอยู่หลายชนิดไม่ว่าจะเป็น วิตามินเอ, วิตามินบี 1, บี 2, บี 3, วิตามินซี, วิตามินอี, แคลเซียม, ฟอสฟอรัส, ธาตุเหล็ก, และเกลือแร่ รวมไปถึงเส้นใยสายอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต และโปรตีน ซึ่งนิยมนำมาเป็นเครื่องปรุงอาหาร และยังสามารถนำมาใช้ในด้านสมุนไพร โดยทั่วไปจะนิยมในเหง้าของขมิ้นชันมาใช้ประโยชน์มากกว่าส่วนอื่น ๆ ขมิ้นชันเป็นพืชล้มลุกที่มีเหง้าอยู่ใต้ดิน เนื้อในของเหง้าจะมีสีเหลืองและมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ สีของเหง้านั้นสามารถมีสีเข้มได้จากสีเหลืองไปจนถึงสีแดงสด ที่ต้นจะมีแขนงทรงกระบอกแตกขึ้นมาด้านข้าง

ยี่โถ เป็นพันธุ์ไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในแถบประเทศ โปรตุเกส ไปจนถึงประเทศอินเดียและอิหร่าน หรือประเทศแถบเปอร์เซีย ยี่โถ เป็นพืชที่นิยมปลูกเพื่อความสวยงามเนื่องจากมีดอกที่สวยและมีกลิ่นหอม ลักษณะดอกยี่โถจะมีสีชมพูหรือสีขาว โดยทั่วไปจะออกดอกตามปลายของยอดลำต้น มักจะออกเป็นกระจุกหรือเป็นช่อ รูปร่างดอกยี่โถจะคล้ายกรวยหรือปากแตร เมื่อดอกบานจะส่งกลิ่นหอมละมุน จึงนิยมปลูกไว้เป็นไม้ประดับตกแต่งสวนภายในรั้วบ้าน หรืออาจปลูกไว้ตามริมหน้าต่างหรือระเบียงบ้าน ดอกยี่โถสามารถออกได้ทั้งปี และจะมีผลที่เกิดจากการผสมเกสรเกิดมาเป็นฝัก 2 ฝักต่อ 1 ดอก นับเป็นพันธุ์ไม้ที่ค่อนข้างปลูกง่าย ดูแลง่าย โดยส่วนใหญ่นิยมขยายพันธุ์ด้วยการ เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง

ขี้เหล็ก หรือมีชื่อตามท้องถิ่นว่า ขี้เหล็กบ้าน ขี้เหล็กแก่น ผักจี้ลี้ และอีกหลายชื่อตามแต่ท้องถิ่น ต้นขี้เหล็กจัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางหรือขนาดใหญ่ ลำต้นสูงประมาณ 5-15 เมตร ลักษณะลำต้นโค้งงอ มีเปลือกลำต้นสีเทาหรือสีน้ำตาลดำ ผิวเปลือกมีรอยแตกเป็นร่องตื้น ๆ ตามยาว กิ่งก้านจะแตกเป็นพุ่มแคบ ๆ มีใบลักษณะแบบขนนกออกเรียงสลับกัน สีใบเขียวเข้มและมีใบย่อยรูปรี 5-12 คู่ กว้างประมาณ 2 เซนติเมตร และยาวประมาณ

หมามุ่ย หรือในบางพื้นที่จะเรียกว่า หมามุ้ย เป็นพืชประเภทเถาที่มีฝักยาวลักษณะคล้ายฝักถั่วลันเตา จุดเด่นของหมามุ่ยอยู่ที่ฝักเสียเป็นส่วนใหญ่ ลักษณะฝักจะมีขนสีน้ำตาลขึ้นปกคลุมอยู่ทั่วฝัก และขนเหล่านั้นจะหลุดร่วงได้ง่าย ปลิวตามลมได้ เมื่อสัมผัสถูกผิวหนังจะเป็นพิษทำให้เกิดอาการแพ้ คันหรือแสบร้อน เนื่องจากขนของฝักหมามุ่ยจะมีสารเซโรโทนิน (Serotonin) ที่ทำอันตรายต่อผิวหนังและรูขุมขนของมนุษย์ได้ แต่ในเมล็ดของหมามุ่ยมีสารแอลโดปา (L-Dopa) ซึ่งเป็นการที่ช่วยกระตุ้นการทำงานของระบบสืบพันธุ์ได้เป็นอย่างดี และยังช่วยในระบบสื่อประสาทใช้ในการรักษาผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสันได้อีกด้วย คุณสมบัติด้านสมุนไพรของ หมามุ่ย ในอดีตมีการนำส่วนต่าง ๆ ของต้นหมามุ่ยมาสกัดเป็นส่วนผสมของยาสมุนไพรและยาแผนปัจจุบันน้อยมาก ทำให้พบเจอต้นหมามุ่ยตามธรรมชาติเสียเป็นส่วนใหญ่ตามป่าละเมอะ ป่าโปร่งริมน้ำ แต่หลังจากพบสารแอลโดปา